به طور کلی، یک تبعه خارجی (نسبت به کانادا) که تمایل به کار کردن در کانادا را دارد، بایستی از اداره مهاجرت و شهروندی کانادا مجوز کار دریافت کند. در بعضی شرایط، اجازه کار با کارفرمای خاصی گره خورده است یا به عبارتی فرد دارای مجوز، فقط اجازه دارد برای کارفرمای خاصی کار کند. در موارد دیگر، اجازه کار ممکن است “باز” یا “آزاد” باشد که در این صورت کار کردن برای هر نوع کافرمائی مجاز می باشد. در مواردی محدود و تحت شرایط خاصی برخی از افراد به اجازه کار احتیاج ندارند.
دو برنامه اصلی برای دریافت ویزای کاری موقت در کانادا وجود دارد به نام برنامه جابه جائی بین المللی (IMP) و برنامه متقاضیان خارجی موقت (IMP)
برنامه متقاضیان خارجی موقت (TFWP)
هدف برنامه TFWP کمک به کارفرمایانی است که نشان داده اند نیاز به استخدام و جذب نیرو در مشاغلی را دارند که هیچ فرد کانادایی و یا دارای اقامت دائمی واجد شرایط در پر کردن این مشاغل وجود نداشته است. طبق این برنامه، متقاضیان معمولاً باید از کارفرمای کانادایی که قبلا LMIA از اداره کار کانادا (ESDC) گرفته است، پیشنهاد کار واقعی داشته باشند.
- بر اساس برنامه TFWP، کارفرمایان زمانی می توانند جذب نیرو داشته باشند که بیزنسی فعال با عملکرد مطلوب داشته باشند طوری که که کالا یا خدمات ارائه شده به نحوی به پیشنهاد شغلی به فرد متقاضی مرتبط باشد.
- کارفرمایان برای دریافت LMIA بایستی نشان دهند که تلاش گسترده و کافی برای یافتن کاندیداهای کانادایی یا اقامت دائم انجام داده اند و هیچ یک از افراد مصاحبه شده برای پر کردن موقعیت شغلی مورد نظر مناسب نبوده اند.
- کارفرمایان باید مبلغ 1000 دلار برای جذب نیرو در هر موقعیت شغلی ( هزینه بررسی LMIA) پرداخت کنند.
برنامه جابجائی بین المللی (IMP):
هدف این برنامه پیشبرد و تقویت منافع ملی کانادا در زمینه های اقتصادی و فرهنگی است.
- افراد متقاضی تحت IMP، به عنوان مثال کارگران تجاری، بسته به دلیل و نوع کار انجام شده، ممکن است به مجوز کار احتیاج داشته باشند. (در پاره ای از موارد به مجوز کار نیازی نیست)
- به طور کلی کارفرما جهت جذب نیرو به LMIA نیاز ندارد.
IMP شامل تمامی اپلیکیشنهای درخواست اجازه کار است که زیر یک چتر از LMIA معاف هستند، از جمله NAFTA و سایر موافقت نامه های تجارت آزاد. علی رغم معافیت از مقررات LMIA، یک تبعه خارجی می تواند اجازه کار را فقط پس از ارائه پیشنهاد کار و سایر اطلاعات مربوط به IRCC توسط کارفرمای احتمالی دریافت کند.
گام بعدی تهیه مجوز کار بر اساس پیشنهاد شغلی پشتیبانی شده توسط LMIA است. به طور کلی ، شرایط زیر در اپلیکیشن ورک پرمیت گنجانده می شود:
- ارزیابی تأثیر بازار کار (LMIA) (در صورت نیاز)
- ویزای اقامت موقت/eTA (در صورت نیاز)
- پیشنهاد کار/قرارداد
- اثبات حمایت مالی
- گواهی عدم سوء پیشینه و معاینه پزشکی
کار کردن در کانادا بدون مجوز کار
علی رغم همه موارد مربوط به الزامات اجازه کار، اگر متقاضی اجازه کار در فعالیتی شرکت نکند که با فعالیت های کاری یک شهروند کانادا یا اقامت دائم در رقابت مستقیم باشد، ملزم به دریافت مجوز کار نمی باشد. این نوع اجازه ورود به صورت موقتی و برای مدت زمان محدود به افراد زیر داده می شود:
- افرادی که به دلائل بیزنسی به عنوان ویزیتور وارد کانادا می شوند؛
- دیپلماتها؛
- اعضاء تیم بازدید کننده نیروهای مسلح یک کشور خارجی؛
- افسر امنیت در پرواز در هواپیماهای مسافربری تجاری؛
- دانشجوی تمام وقت برای کار در محدوده دانشگاه یا کالجی (on campus) که در آن دانشجوی تمام وقت هستند؛
- هنرمندان اجرائی (performing artists)؛
- ورزشکاران تیم های خارجی؛
- کارمندان یا مجریان خبری خارجی که از وقایع کانادا گزارش می دهند؛
- سخنرانان مهمان؛
- اعضاء ستاد پشتیبانی اجرایی یا اداری کمیته ای که در حال برگزاری کنوانسیون یا جلسه ای در کاناداست؛
- اعضای مذهبی؛
- داوران در مسابقات بین المللی ورزشی آماتور، رویدادها یا مسابقات فرهنگی یا هنری بین المللی، و یا در رقابتهای حیوانات یا کشاورزی؛
- ممتحنان یا ارزیابان پروپوزال های تحقیقاتی یا پروژه های دانشگاهی، و یا پایان نامه ها؛
- شاهدان دادگاه؛
- دانشجویان پزشکی یا کارمندان بالینی در یک موسسه آموزش پزشکی در کانادا برای کسب آموزش؛
- بازرسان هواپیمایی کشوری یا ایمنی کابین شرکتهای حمل و نقل هوایی تجاری که پروازهای بین المللی را انجام می دهد؛
- نمایندگان یا مشاوران معتبر شرکت کننده در تحقیقات تصادف یا حادثه هواپیمایی؛
- اعضای خدمه پرواز؛
- ارائه دهندگان خدمات پزشکی فوری؛
- متقاضیان با وضعیت ضمنی (Implied Status) که پس از انقضا اجازه کار یا اجازه تحصیل در کانادا باقی مانده اند و به غیر از تاریخ انقضا، به سایر شرایط مندرج در اجازه کار یا تحصیل پایبند بوده اند.
اجازه کار باز یا آزاد
اجازه کار آزاد این مزیت را دارد که مختص به یک شغل خاص نیست و فرد دارنده اجازه کار آزاد می تواند برای هر کارفرمای کانادایی کار کند بدون اینکه قبلاً قرارداد کاری بر اساس LMIA داشته باشد. یک افسر مهاجرت بسته به وضعیت پزشکی متقاضی ممکن است یکی از دو نوع مجوز کار آزاد را با یا بدون محدودیت شغلی صادر کند:
- بدون محدودیت: زمانی صادر می شود که فرد متقاضی معاینه پزشکی را گذرانده است که این اجازه را می دهد تا در هر شغل، برای هر کارفرما، در هر مکان کار کند.
- با محدودیت: به متقاضی اجازه می دهد تا برای کارفرمای نا مشخص کار کند، اما به دلیل اینکه متقاضی معاینه پزشکی را انجام نداده است یا به دلیل شرایط پزشکی متقاضی، ممکن است برای گرفتن بعضی از مشاغل محدودیت داشته باشد .
